Nuttige Turkse idioten van de Armeense G-maffia: Hasan Cemal (II)

(vervolg van deel I)

Zoals in het vorig artikel besproken heeft Hasan Cemal een belangrijke symbolische waarde voor de Armenen en hun propaganda.

Het is dus niet verbazingwekkend dat hij een boek heeft uitgebracht om de Armeense versie van 1915 aan de man te brengen. Hij blijkt daarin te citeren uit de memoires van zijn grootvader dat in 1922 werd gepubliceerd.

Zijn grootvader was in dat zelfde jaar door Armeense terroristen omgebracht. Armenen hadden begin 1920s namelijk een doodseskader opgericht om Turkse leiders om te brengen die hun plannen voor een eigen staat in Oost-Anatolië hadden ontwricht. (Dit duistere gezicht van Armenen kwamen we in de jaren ’70 en ’80 ook tegen toen ze in totaal 60 mensen ombrachten om hun genocide erkend te krijgen)

Kort na de moord op Cemal Pasja werd een memorie gepubliceerd die aan hem wordt toegedicht.

Kaft van de aan Cemal Pasja toegedichte memorie.

Dit was een publicatie van een handlanger van de Britse oorlogspropaganda uit WO1 (de uitgeverij ‘George H. Doran Company’). In die propaganda werden de Turken op een duivelse manier zwart gemaakt.
Vanwege de dubieuze geschiedenis van de uitgever had ik twijfels over de echtheid van dit werk. Maar het komt authentiek over (ik blijf wel een slag om de arm houden). Dat blijkt bijvoorbeeld uit het volgende.

Diens kleinzoon Hasan Cemal, heden een slaaf van Armenen, zal er nimmer bepaalde dingen uit citeren. Zoals bijvoorbeeld misdaden die Armenen op Turken hadden gepleegd. Dat zou immers de wrevel van zijn Armeense meesters wekken.

Voorbeeld uit ‘Memoires van een Turkse staatsman -- 1913-1919 door Cemal Pasja’ (pagina 283):

‘Meer dan 800 ongewapende, weerloze Turken werden vermoord. De Armenen groeven enorme geulen waarin de arme Turken werden gegooid na als vee afgeslacht te zijn. Een Armeen die de slachting leidde telde de ongelukkige slachtoffers. ‘Dat is zeventig’ brulde hij, ‘er is nog ruimte voor tien meer; hak erop los!’

Dit is een getuigenis van een Russische officier die het optreden van hun Armeense bondgenoten gadesloeg. De Russen en de Armenen werkten destijds nauw samen bij de Russische invasie van Oost-Anatolië. Zij waren dus getuige van Armenen die als dolle honden tekeer gingen toen ze de heerschappij over de Turken kregen*.

* Zie ook ‘De bastaard van Istanbul’

Hasan Cemal, knielend voor de travestie-monument van zijn Armeense meesters.

UPDATE: 17 december 2014
Promoten Armeense leugens ziet men graag in het westen. Beloningen en prijzen liggen dan in het verschiet. Zo ook deze integriteitsloze charlatan, zie Promoten Armeense genoncide: prijzen in de wacht slepen (II) ).