De Turkse journalist en slaaf van de Armenen, Hasan Cemal, is in de prijzen gevallen. Nauwelijks een jaar na zijn boek waarin hij de Armeense leugen aanprees. Armenen waren in de wolken dat een kleinzoon van de toenmalige Ottomaanse leiders hun leugens gewillig slikte.
Dit keer was de beloner de Harvard universiteit (‘Turkish journalist Hasan Cemal wins Harvard award’).
Ze hebben een prijs, niet lachen nu, die zo heet
‘Louis M. Lyons
Award for Conscience and Integrity in Journalism’
(‘Louis M. Lyons Award voor Geweten en Integriteit in de Journalistiek’)
(‘Louis M. Lyons Award voor Geweten en Integriteit in de Journalistiek’)
Hoeveel geweten heeft iemand die overduidelijk leugens aan de man brengt? Iemands memoires gebruikt om een genocide te slijten, maar nalaat alles te vertellen. Zoals dat zijn grootvader in zijn memoires ook schreef dat Armenen op massale wijze Turkse burgers nazi-style in grote kuilen ombrachten.
Integriteit is bij zo iemand natuurlijk ook afwezig. Als Hasan Cemal
dat had, zou hij misdaden Armenen uit zijn opa's memoires ook in zijn boek opgenomen hebben. Dat kon
hij niet, omdat anders deze nongenocide niet te verkopen is.
UPDATE:
deze prijsuitreiking vond plaats uitgerekend op de herdenkingsdag van de moord op de Turkse consul-generaal Sarik Ariyak en zijn lijfwacht Engin Sever in Sydney op 17 december 1980 door Armeense genocide-terroristen.
Lees ook:'Nuttige Turkse idioten van de Armeense G-maffia: Hasan Cemal (II)'
No comments:
Post a Comment