Moorden in naam van een Armeense genocide (Lissabon 1983)

De bloeddorst van Armeense terroristen was na de moordpartijen in Brussel en Parijs/D’Orly nog altijd niet gestild.

In die bloedige maand juli van 1983 ondernamen ze nog een terreuraanslag. Voor de tweede keer vielen ze de Turkse ambassade in Lissabon aan. Hun doel was om de Turkse ambassadeur te pakken. Dat mislukte omdat de beveiliging dat voorkwam. Daarbij werd één van de aanvallers gedood. De Armeense terroristen gijzelden daarop de diplomatieke zaakgelastigde Yurtsev Mihçioğlu en zijn gezin. 

De Europese justitie kreeg geen gelegenheid om de Armeense terroristen* op een coulante behandeling te onthalen zoals bij vele Armeense genocide-terroristen.

* Van de vijf daders zijn namen bekend: Vatche Daghlian, Sedrak Ajemian (Setrak Adjemian), Simon Yahneyan (Yahniyan/Yaheneian), Sarkis Aprahamian (Abrahamian) en Ara Kerjelian (Kuhrjulian) .

Toen namelijk de Portugese anti-terreureenheid de ambassade omsingelde en binnenviel, zonk de terroristen de moed in de schoenen en bliezen ze zichzelf op.

Anti-terreureenheden bezig met ontzetten van de Turkse ambassade.

Bij hun zelfmoord verwondden ze Cahide Mihçioğlu, de echtgenote van Yurtsev. Onderweg naar het ziekenhuis overleed ze aan haar zware verwondingen. 

De JCAG/ARA (dekmantel van Dashnak-ARF) eiste de aanslag op. Het was dus geen verrassing dat ze bij een herdenking in een Armeense kerk (!) in 2008, geleid door aartsbisschop Mardirossian, massaal hun opwachting maakten om deze losers te gedenken. 

(Je ziet dus dat zelfs hun geestelijken geen onderscheid lukt te maken tussen goed en kwaad en herdenkingsdiensten houden voor zielloze moordenaars. Dit kun je verwachten bij een natie die medailles uitbrengt om hun nazi-hielelikkers te gedenken)

(Overzicht moordpartijen Armeense genocide-terrorisme)