Europa: safe haven voor anti-Turkse terroristen (III)

(vervolg van deel II)

In 1984 gebeurde er iets bijzonders met het anti-Turkse terrorisme.

In dat jaar deed namelijk een andere anti-Turkse terreurbeweging zijn opwachting: de Koerdische PKK. Kort na hun eerste misdaden, brachten hun Armeense collega’s de laatste Turkse slachtoffer om het leven*.

* In augustus 1984 pleegde de PKK hun eerste moordpartij, op 19 november 1984 vermoordden Armeense genocide-terroristen de diplomaat Evner Ergun. 
UPDATE [14 augustus]:
Geloof het of niet, duizenden Koerden herdachten de eerste misdaden van de PKK op de Turkse natie bij een feestelijke herdenking in Turkije. Zonder dat de Turkse staat ze een strobreed in de weg legde: 
‘Thousands celebrate PKK’s first armed attack at Kato Mountain in southeastern Turkey’
('Duizenden vieren PKK's eerste gewapende aanval in de Kato gebergte in zuid-oost Turkije')  

En net als bij de Armeense moordenaars, konden de Koerdische misdadigers van de PKK op support vanuit Europa rekenen.

Ik zal daarom meer over deze PKK en de rol van hun Europese handlangers bespreken.

PKK is een Koerdisch extreem-linkse beweging. Ze willen een ‘Koerdistan’ vestigen die ook Turks grondgebied omvat.

Ze krijgen daarbij support van diverse landen. Landen met een vijandige houding tegenover Turkije. De PKK fungeert in feite als een gereedschap om Turkse belangen te treffen.

 

PKK's Koerdistan

Alhoewel de PKK van diverse landen steun krijgt, ligt het epicentrum van dat support in Europa. Daar krijgen ze de meeste support. (Dat bijvoorbeeld in Duitsland zich ruim 10.000 PKK-leden bevinden is een veeg teken)

Wat je hieronder gaat lezen zal je wel hier en daar los tegengekomen zijn. Maar het totaalbeeld in de analyse die ik ga geven zal je doen beseffen wat voor een - vul zelf in - er in Europa toch rondhangen.

Hoe wordt de PKK door Europa gesteund?

Een duidelijk opvallend gegeven is dat deze landen de PKK officieel als een terreurorganisatie hebben bestempeld, maar er niet naar handelen.  

PKK staat in een lijst met bijvoorbeeld de ETA, Al Qaeda en andere terreurbewegingen. Opname in zo’n terreurlijst betekent dat er dan maatregelen worden genomen tegen zo’n organisatie.

Hun leden worden gearresteerd, eventueel uitgeleverd naar wie om ze vraagt. Hun financiën worden ontregeld om te voorkomen dat ze wapens kunnen kopen. Ook wordt het werven van nieuwe leden (ronselen) bestraft. Het maken van propaganda voor hun doelen wordt ook tegengegaan.

Maar ten aanzien van de PKK blijkt de opname in de terreurlijst allemaal voor de schijn. Het wordt bijvoorbeeld door Europa ze toegestaan om tv-zenders te runnen en voor hun zaak propaganda te maken. Behalve verheerlijken geweld en terrorisme, trekt de PKK zo ook nieuwe leden aan.

Het blijkt dat die tv-programma’s van deze terreurbeweging worden geproduceerd vanuit het grondgebied van een Europese NAVO-‘bondgenoot’ van Turkije: België... (Denderleeuw, gelegen tussen het Gent en Brussel).

Om dat materiaal uit te zenden is er een vergunning nodig. Daarvoor heeft Denemarken, nog een NAVO-‘bondgenoot’ van Turkije, zich beschikbaar gesteld. 

Studio van Roj tv te Denderleeuw (om de hoek bij
NAVO hoofdkwartier te Brussel).
PKK heeft zijn narco-euro’s goed besteed.

Geloof het of niet, pas nu, na jaren deze PKK-zender vrije baan te hebben geboden, is de Deense justitie tot besef gekomen dat je dit niet kan maken. Ze willen die zender nu sluiten.

Wat in dit kader ook de aandacht verdiend is dat Europa zelf ook met terreur te maken heeft. Terreur van met name Al Qaeda. Afgelopen dagen was er bijvoorbeeld veel onrust vanwege dreiging van die groep tegen westerse ambassades in Yemen.

Je zou dan juist verwachten dat ze kordater optreden wanneer er sprake is van terrorisme tegen andere landen, zeker als het een bondgenoot betreft. 

Ook staat Europa toe dat PKK-leiders (en leden) vrij kunnen rondlopen op hun grondgebied en misdaden tegen Turkije kunnen beramen. 

Dit ondanks het feit dat ze die beweging officieel als een terreurorganisatie hebben bestempeld.

Een goed voorbeeld hiervan is de liquidatie van de PKK-groupies Sakine Cansız, Fidan Doğan en Leyla Söylemez. Ze werden 9 januari dit jaar in een ‘Koerdische Cultureel Centrum’ in hartje Parijs omgelegd. Dat centrum* is van de PKK, het staat open en bloot midden in Parijs. 

* Het is me overigens niet bekend of dit clubhuis van de PKK subsidie krijgt. Dat blijkt namelijk dood normaal in Europa. Zie het PKK-honk in Amsterdam die jarenlang subsidie kreeg van de gemeente.
(Laat je niet misleiden door de naam cultureel in de namen van die clubhuizen. Eufemismen van de PKK, zie ook hun naam, vertaald betekent het Koerdische arbeiderspartij. Ze arbeiden zich kapot...in het vermoorden van mensen) 

Sakine Cansız is één van de oprichters van de PKK en fungeerde als de financiële topvrouw van deze beweging. Ze regelde financiering en dergelijke van de PKK-projecten tegen Turkije. Zonder dat de Europese justitie een vinger uitstak, kon ze midden in een grote stad haar gang gaan. De dag voor ze de kogels kreeg was ze naar de politie gegaan om haar verblijfspapieren te verlengen. 

Doe je dat voorstellen met bijvoorbeeld een Al Qaeda topman die op zijn kantoor in Parijs de zaken van zijn organisatie regelt, zonder gestoord te worden door de politie. En gewoon erheen gaat om zijn verblijfsdocumenten te regelen. 

Het is zo krankzinnig als maar kan. Frankrijk is nota bene een militaire bondgenoot van Turkije...

Sakine Cansız naast haar baas Öcalan. Öcalan heeft
wat meer mazzel dan haar gehad. Onder druk van
Europa ontliep hij de kogel.

Fidan Doğan. Big smile, maar betrokkenbij de dood van
duizenden vrouwen, kinderen en anderen.

Leyla Söylemez, tijdens één of andere PKK-evenement.
Ze heeft ondervonden dat misdaad niet loont.

Wat we ook zien is dat de leiders van de PKK na hun arrestatie niet aan Turkije worden uitgeleverd.  

(Ook bij gewone PKK-leden is dit gebruikelijk: ze plegen moorden in Turkije waarna ze in Europa terecht kunnen voor onderdak. Als ze gearresteerd worden, houdt Europa ze uit de handen van de Turkse justitie)

Zoals bijvoorbeeld de hiervoor genoemde Sakine Cansız*. Die stond op de terreurlijst van Interpol. Toen ze in 2007 door Duitsland** werd opgepakt, weigerde die haar uit te leveren aan Turkije. Er was volgens ze niet genoeg bewijs. Daarop werd ze naar Frankrijk uitgezet, om de misdaden van de PKK verder te financieren.

* Ze was zelf geen Koerd overigens, maar van Alevietische origine. Door westerse machinaties is een deel van de Turkse Alevieten wijsgemaakt dat ze een Koerdisch volk zijn. (Volkeren verdelen met pseudowetenschap is een specialiteit van de westerse wetenschappelijke wereld. Wetenschap die vaak ingezet wordt voor westerse politieke doelen, zie bijvoorbeeld de Armeense genoncide-studies op universiteiten)

** Over Duitsland moet er in dit kader nog iets verteld worden, zie 'Europa: safe haven voor anti-Turkse terroristen(III) - Duitsland en de Dönermoorden')

Frankrijk, een ‘bondgenoot’ van Turkije, kijkt eveneens de andere kant op als Turkije om uitlevering van PKK-terroristen vraagt. Ondanks Turkse verzoeken heeft het bijvoorbeeld de afgelopen 20 jaar niet één verdachte uitgeleverd.

Ook België, nog een land die voor een militaire bondgenoot van Turkije moet doorgaan, onthoudt bestraffing PKK-leiders door ze niet uit te leveren. Zoals met Zübeyir Aydar, één van de belangrijkste leiders van PKK-Europa (geboren in Siirt, waar ook Hüsnü G. van afkomstig is). Deze PKK-leider verblijft in Brussel en kan vrijelijk rondlopen in België. Blijkt zelfs lezingen te geven...

Zübeyir Aydar.

Dito met Nederland. Ene na andere PKK-leider houdt het uit de handen van de Turkse justitie. Voorbeelden:

Nuriye Kesbir

“Nederland mag PKK-kopstuk niet uitleveren” (Volkskrant)

Hasan Adir

“Nederland mag PKK-kopstuk niet uitleveren” (NOVA)

Het is zelfs zo dat Nederland heeft nagelaten de belangrijke PKK-leider Karayilan te arresteren toen hij in Nederland was.

“Nederland liet PKK-leider Karayilan lopen”

(Meer voorbeelden steun van Nederland aan PKK, zie Europa: safe haven voor anti-Turkse terroristen (III) - Nederland en PKK)

Ook de Turkse NAVO-'bondgenoot' Italië speelde dit vies spelletje: zij lieten Öcalan gaan toen hij in Rome was. (Later kreeg Turkije met veel moeite hem alsnog in handen)

Op deze manier blijft de terroristische infrastructuur van de PKK natuurlijk intact. Voorgaande is één van de reden dat de PKK decennia-lang zijn moordpartijen kan blijven volhouden. Europa heeft dus een groot aandeel in de dood van tienduizenden Turkse burgers en duizenden Turkse soldaten. 

Dat Europese staten de PKK steunen is één, maar dat ze hun eigen bevolking voor opofferen is echt misdadig.

De PKK financiert namelijk zijn misdaden tegen Turkije grotendeels met de drugshandel. Met drugs verdient het miljoenen. Drugs die Europese jongeren verzwakt en doodt. Met het verdiende geld kopen deze terroristen wapens waarmee ze dan Turken ombrengen. De PKK is in feite een kankergezwel die zowel Europeanen als Turken doodt. De eerste met drugs, de andere met kogels. 

Een ander kwalijke element is dat deze PKK-moordenaars worden gesteund door Europese staten die moeten doorgaan voor militaire bondgenoten van Turkije.

De meeste van die landen die de PKK steunen zijn militaire bondgenoten van Turkije (NAVO), zie kaart hieronder. Het laatste wat je dan verwacht is dat ze moordenaars supporten die soldaten van een bondgenoot vermoorden. We praten niet over enkele soldaten, maar de dood van duizenden Turkse soldaten (en politiemensen).

De laatste tijd is er veel ophef geweest over dat een bondgenoot andere bondgenoten afluisterde (de VS via NSA). Maar dit gaat een stap verder: misdadigers support verlenen die soldaten van je bondgenoot vermoorden.

De Koerdische terreurbeweging heeft de dood van 40-50.000 mensen op zijn geweten. Onder deze slachtoffers zijn duizenden soldaten en politiemensen van Turkije te betreuren.

Doe je dus het volgende voorstellen:

een land heeft te maken met een terreurbeweging die moord en verderf zaait. Daarbij vallen er tienduizenden slachtoffers, waaronder veel soldaten. Deze terreurbeweging krijgt support van diverse landen. Een groot deel ervan maken deel uit van een militair bondgenootschap. Dat bondgenootschap houdt in dat als één van ze door een vijandelijke staat wordt aangevallen, ze gezamenlijk tegen die agressor optreden. 

N = NAVO-'bondgenoten' Turkije

Dit is zo krankzinnig. Hoe vals wil je het hebben?

(Voor Turkije is dit ook een indicatie van de betrouwbaarheid van hun NAVO-bondgenoten. Als de nood aan de man is, is er grote kans dat die zogenaamde bondgenoten van de Turken ze in de steek zullen laten. Ik raad Turkije aan om dit in te bouwen bij hun strategieën tegen een oorlogsagressor. De beschikking van een eigen atoomwapen kan er onderdeel van uitmaken)

 

Wat betekent voorgaande allemaal, al die Europese steun aan de PKK? 

Heel simpel. Wanneer een crimineel hulp krijgt van handlangers, dan blijft juridisch gezien een dergelijke handlanger niet buiten schot. Die wordt dan ook verantwoordelijk gesteld voor wat die crimineel zoal uitspookt.

Turkije dient Europa dus verantwoordelijk te houden voor de tienduizenden doden die de PKK op zijn geweten heeft. Als Europa de PKK geen steun had gegeven zou die bijvoorbeeld al tig jaren geleden zijn gestopt met moorden en zouden er in plaats van 40-50.000 doden in Turkije, misschien een fractie ervan zijn omgekomen. 

En dan is er nog de economische schade. Door toedoen van PKK heeft Turkije honderden miljarden schade geleden. Als cijfer wordt 400 miljard dollar genoemd. De schade is vergelijkbaar met dat de Turken bijna TWEE keer een Slochteren gasveld is afgepakt door deze misdadige houding van Europese staten. Die schade zou Turkije moeten verhalen bij al die staten die de PKK supporten.

UPDATE 27 december 2014
De schade aan Turkije door terrorisme in de afgelopen decennia is door de Turkse ministerie becijferd op 1 biljoen dollar. Aandeel van de door Europa gesteunde PKK zal hierin het grootste zijn (schade door toedoen DHKP/C zal peanuts zijn). Waarschijnlijk praten we over 950 miljard dollar of dergelijks.

Als je misdadigers helpt, dan dien je de consequenties ervan te dragen. 

- lees verder -