Kenmerken van de Armeense gruwelpropaganda: Fabula Fantastica (slot)

Enkele overduidelijk verzonnen verhalen uit de (pro-)Armeense propaganda zijn hiervoor besproken. De boeken en ander materiaal waarin deze fantasieverhalen te vinden zijn, worden gebruikt om de Turken een genocide aan te wrijven.

Om te beginnen door westerse parlementen. Het boek van Morgenthau (zie vorige deel) is door het Amerikaanse Congres (parlement) gebruikt om een Armeense genocide te staven.

Ook in Nederland zien we dit dubieuze gedrag van politici terug. De Socialistische Partij (SP) was samen met de ChristenUnie de organisator van de motie Rouvoet waarin het Nederlands parlement een Armeense genocide ‘erkende’. De SP blijkt het boek waarin Turken bloed van Armenen drinken (zie eerdere deel) als bron te hebben gebruikt om een Armeense genocide als waar gebeurd te bestempelen.

Dat parlementen zich inlaten met deze wanpraktijken is begrijpelijk, daar zitten immers politici. Van hen moet men niet zoveel objectiviteit verwachten. Maar het is een ander verhaal als wetenschappers zich aan deze wanpraktijken schuldig maken.

De in de voorgaande drie weblog-artikelen genoemde dubieuze materiaal* worden namelijk op westerse universiteiten gebruikt om Turken als boosaardige lieden te slijten.

* Dit betreft slechts een kleine greep uit deze literatuur. Het zijn in feite niks anders dan Mein Kampfs. Mein Kampfs omdat de onderliggende laag ervan haat is, haat tegen de Turken.

Het werk van bijvoorbeeld Niepage (zie deel I) kan men vinden op de website van de Amerikaanse universiteit van Wisconsin:  

http://images.library.wisc.edu/History/EFacs/WWIArchives/Atrocities01/Niepage/reference/history.niepage.i0002.pdf  (library.wisc.edu: digitale bibliotheek van de universiteit van Wisconsin)

Let op: is een pdf-pagina, laden kan even duren.

Het Bryce Report (zie ook deel I) is één van de standaardwerken in de (westerse) wetenschappelijke wereld om een Armeense genocide mee te onderbouwen. Het wordt op die universiteiten aan studenten onderwezen om een Armeense genocide te slijten.

De in deel II besproken fantasieverhalen uit de 2005-scriptie van Ugur Ümit Üngör werden in 2009 gebruikt om een titel te bemachtigen, onder toeziend oog van stuk of 8 ‘professoren’. Het is te vinden op de site van de Universiteit van Amsterdam (UvA)*:
http://dare.uva.nl/document/135116 (‘Young Turk Social Engineering’, pagina 139 en 148)

* Op de hoofdpagina http://dare.uva.nl/ lezen we ‘Digital Academy Repository’. Het moet dus een digitale ‘academische’ verzamelbak voorstellen, een soort bibliotheek. Vraag je je af hoe academisch de door deze Armeense slaaf aangehaalde getuigenissen zijn die ik in deel II besprak?

Ondanks zulke verhalen is deze figuur met dat dubieuze werk door zijn universiteit (UvA) aan een titel geholpen. Totaal geen besef op die universiteit wat ze aan het doen zijn. Deze UvA had, net als enkele andere universiteiten, een commissie in het leven geroepen om de fraude van Stapel te onderzoeken. 

In het geval van Stapel is men nu gaan fronsen hoe hij zolang te werk heeft kunnen gaan. Wat deden al die collega’s van hem? ZEVENTIG co-auteurs* die zijn artikelen moesten beoordelen hadden oogkleppen op en lieten de fraudeur Stapel jaren zijn gang gaan.

* Pim Levelt die de fraude van Stapel onderzocht, in Pauw & Witteman van 28 november 2012. (Zie op 10:04 in http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1309023)

Datzelfde mentaliteit zien we in de universitaire wereld ook met de Armeense nongenocide die men er onderwijst als een historisch feit. 

Is er één, maar dan ook één professor of andere verantwoordelijke op die universiteiten, die na lezen verhalen zoals in geval van Üngör, aan de bel is gaan trekken?

Elke student die met verhalen zoals in vorige delen besproken een titel probeert te bemachtigen, zou meteen van de universitaire wereld geschopt dienen te worden. We hebben gezien dat het tegengestelde plaatsvindt. Zulke studenten worden beloond en geprezen. (datzelfde gebeurde ook met Stapel die prijzen in de wacht sleepte...) 

Op twee universiteiten waar de fraudeur Stapel werkte en zijn praktijken jarenlang ongestoord kon plegen (Universiteit van Groningen en van Amsterdam UvA) heeft deze Ugur Ümit Üngör ook rondgehangen. (en net als Stapel ook 'cum laude' afgestudeerd op UvA...)

De commissie Levelt schreef in hun eindrapport dat er op die universiteiten een cultuur van ontbreken kritische houding en controle was wat leidde tot de fraude van Stapel. 
De Faculteit der Geesteswetenschappen van UvA waar Üngör zijn titel behaalde, daar was de fraudeur Stapel ook actief geweest.

(http://www.uva.nl/over-de-uva/organisatie/faculteiten/content/faculteit-der-geesteswetenschappen/faculteit-der-geesteswetenschappen.html klik op Disciplines, erna Psychologie)

De voorzitter van de commissie Levelt zei in Nieuwsuur van 28 november 2012 dat het systeem bij Stapel had gefaald en dat ook kon falen bij anderen. (zie op 25:29 in http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1309005). 

Op Nieuwsuur werd dat falende systeem als volgt in beeld gebracht (zie op 25:49):

Laatste deel van zin: “...en zelfs niet waar de fraude uitermate zichtbaar was.”

Lees mee uit 2009-scriptie van Ugur Ümit Üngör (zie voor details deel II):

Bovenstaande verhalen hebben een geloofwaardigheid van nul. Men ziet al meteen dat er hier sprake is van iemand wiens fantasie op hol is geslagen. ACHT professoren waren betrokken toen ze deze dissertatie (proefschrift) moesten goedkeuren voor ze de auteur ervan een universitaire titel zouden geven. Niemand van die professoren trok aan de bel en zei:

“Jongen, dit is een universiteit. Als je feiten van fictie niet kan scheiden, dan moet je je heil ergens anders zoeken.”

Het is die cultuur van ontbreken van een kritische houding op universiteiten waar de commissie Levelt over had, die heeft voorkomen dat voorgaande 8 professoren deze student niet hebben terechtgewezen. Dat er in een proefschrift zulke verhalen te vinden zijn, laat dus zien dat de auteur fantasie en werkelijkheid niet kan onderscheiden. Daarbovenop is het opnemen van zulke fantasieverhalen* een indicatie dat de rest van dergelijke werken gebreken zullen vertonen. 

* Voor alle duidelijkheid: het betreft hier niet een roman of een sprookjesboek, maar een werk die op een universiteit geschreven werd en die vele professoren onder de ogen hebben gehad en niks deden om de wetenschappelijke integriteit te beschermen.

De universiteiten roepen nu dat ze maatregelen zullen nemen om herhaling te voorkomen. De rector magnificus (hoogste baas) van de universiteit van Amsterdam, Dymph van den Boom, zei na het uitkomen van het eindrapport over één van de grootste fraudes op westerse universiteiten:

‘Een belangrijk rapport. Wij zullen de aanbevelingen ter harte nemen. Veel van de voorgestelde maatregelen hebben we al genomen of zullen binnenkort worden ingevoerd.’ (uit UvA neemt maatregelen na eindrapport Stapel)  

Deze Dymph van den Boom was één van de 8 professoren die niet in staat was om de fantasieverhalen uit het proefschrift van Ugur Ümit Üngör te doorzien. Ze zat samen met de andere zeven* ‘professoren’ op haar dikke reet toe te kijken hoe de fantast Ugur Ümit Üngör zijn Armeense leugens met voorgaande verhalen aan de man bracht.

* Eén ervan was Zürcher die de ex-terrorist Taner Akçam hielp met diens lezing op UvA, een andere Ton Zwaan die Armeense terrorisme als een ‘emancipatie’ verkocht en er zat ook ene van Bruinessen, die hoopte dat Abdullah Öcalan, de leider van de terreurbeweging PKK, een Koerdische Mandela zou worden. Je ziet dus een heel netwerk van terreur-gerelateerde elementen rond deze figuren.

Voor de volledigheid: Üngör stelt zijn pen ter beschikking aan een tijdschrift die uitgegeven wordt door de Dashnak, een voormalige Armeense terreurbeweging. Die was ondermeer betrokken bij de op deze weblog besproken moorden door Armeense genocide-terroristen. (17 december bespreek ik zoveelste moordpartij van deze Armeense moordernaars)

Indien de Nederlandse universiteiten echt schoon schip willen maken tegen frauduleuze praktijken, dan moeten ze zich eerst afvragen wat het onderwijzen van een Armeense genocide op hun universiteiten doet.

Zolang ze toestaan dat deze op fraude en bedrog gebaseerde Armeense beschuldiging als historische feiten binnen hun gebouwen (en sites) worden verkondigd, zullen ze een smet blijven dragen. Een geur van ontbreken kritische vermogen die de commissie Levelt aanstipte wat leidde tot een gigantische fraude.

UPDATE (30 april 2014) 
http://www.nu.nl/binnenland/3763404/weer-geval-van-fraude-uva-met-onderzoeksdata.html

Geknoeid met onderzoek UvA

Een wetenschappelijk artikel van een hoogleraar van de Universiteit van Amsterdam (UvA) wordt teruggetrokken, omdat er is geknoeid met de onderzoeksdata. NRC Handelsblad schrijft dat het gaat om een stuk van hoogleraar sociale psychologie Jens Förster, maar de UvA wil de naam van de auteur niet bevestigen.

Deze fraudeur is van de Faculteit der Geesteswetenschappen, waar dus de fraudeur Stapel ook actief was. De fraudeklimaat in die hele faculteit zal blijven zolang men er een Armeense genocide onderwijst.